วันนี้ได้หนังสือ animal farm จากพี่ปุ๋ยมาอ่าน
นักเขียน คือ ยอร์จ ออร์เวลล์ เนื้อหาด้านในก็คิดว่าทุกคนเคยอ่านๆแต่ละที่กันมาบ้างแล้ว แต่ถ้าคนไหนมีโอกาสเจอหนังสือเล่มนี้ก็อยากให้ลองซื้อมาอ่านเองกันดูบ้างนะ
ขอเกริ่นก่อนที่จะเข้าถึงเนื้อเรื่องหลักแล้วกันนะ
มีหมูป่าตัวหนึ่งที่ชื่อว่า “โอลด์ เมเจอร์” มีเรื่องที่อยากจะเล่าให้บรรดาสัตว์ต่างๆในฟาร์มนั้นฟัง ก็คือ โอล์ดพูดถึงว่ามนุษย์นั้นใช้งานเราอย่างหนัก เอาผลผลิตของเราไปขายเพื่อเป็นการตอบแทนให้กับมนุษย์ พวกเราได้อะไรตอบแทนมาบ้างกับการที่ทุ่มเทลงไปทั้งหมด
โอลด์นั้นมีความคิดที่ต้องการที่จะปฏิวัติและเล่าเรื่องความฝันว่าได้ฝันเห็นมนุษย์ถูกกำจัดไปหมดสิ้น และได้มีการร้องเพลง ผองสัตว์แห่งอังกฤษ ปลุกระดมเพื่อนสัตว์ทั้งหลายได้ฟัง แต่หลังจากนั้นไม่นาน โอลด์ เมเจอร์ก็ได้เสียชีวิตลงอย่างสงบ หลังจากผ่านไปสามเดือนต่อจากนั้นสิ่งที่โอลด์ เมเจอร์ได้บรรยายไว้ในคืนนั้นเป็นการเพิ่มพูนสติปัญญาให้แก่พวกสัตว์ในฟาร์มได้มองเห็นแนวทางในการดำเนินชีวิตแบบใหม่ และหน้าที่ในการสอนและจัดระเบียบกับสัตว์ชนิดต่างๆนั้นได้ตกเป็นของพวกหมูที่เป็นที่ยอมรับว่าเป็นสัตว์ที่ฉลาดที่สุดในบรรดาสัตว์ทั้งหลาย คือ หมูที่ชื่อ สโนว์บอลกับนโปเลียน
นโปเลียน — หมูไม่ช่างพูด และชอบทำอะไรตามใจตัวเอง
สโนว์บอล — ค่อนข้างร่าเริง หมูช่างพูดและมีหัวในทางประดิษฐ์คิดค้น
และมีหมูอีกตัวที่โดดเด่นกว่าใครก็คือ สควีลเลอร์ เป็นนักพูดที่มีคารมคมคาย สามารถพูดจากขาวเป็นดำ จากดำเป็นขาวได้
หมูทั้งสามช่วยกันเติมเต็มคำสอนของโอลด์ เมเจอร์ คอยโน้มน้าวให้บรรดาสัตว์ในฟาร์มเห็นถึงข้อดีในการที่จะปฏิวัติ พยายามให้ตัดขาดจากมนุษย์ให้ได้ จนแล้ววันหนึ่งวันที่โอกาสที่จะปฏิวัติได้มาถึง เนื่องจากเจ้าของฟาร์มนั้นหลงลืมการให้อาหารบรรดาสัตว์ในฟาร์ม เหล่าบรรดาสัตว์ในฟาร์มทนความหิวไม่ไหวจึงพยายามที่จะช่วยตัวเองในการหาของกินเพื่อบรรเทาความหิวของตัวเอง ทำให้เจ้าของฟาร์มนั้นตื่นขึ้นและมาเฆี่ยนตีพวกสัตว์ไม่บันยะบันยัง ทำให้พวกสัตว์ไม่พอใจเป็นอย่างมากจึงพร้อมใจกันทำร้ายเจ้าของฟาร์ม ทำให้เจ้าของฟาร์มต้องทิ้งฟาร์มไปในที่สุด และฟาร์มก็ตกเป็นของพวกสัตว์ในที่สุด
นโปเลียนและสโนว์บอลได้เรียกประชุมบรรดาสัตว์ในฟาร์ม โดยเปลี่ยนชื่อฟาร์มจาก “เมเนอร์ ฟาร์ม” เป็น “แอนิมอล ฟาร์ม” และเขียนบัญญัติเจ็ดประการขึ้นมา
- สิ่งใดก็ตามที่เคลื่อนไหวด้วยสองขาให้ถือว่าเป็นศัตรู
- สิ่งใดก็ตามที่เคลื่อนไหวด้วยสี่ขาหรือมีปีกให้ถือว่าเป็นมิตร
- สัตว์จะต้องไม่สวมเสื้อผ้า
- สัตว์ต้องไม่นอนในเตียง
- สัตว์ต้องไม่ดื่มเครื่องดองของเมา
- สัตว์จะต้องไม่ฆ่าสัตว์ด้วยกัน
- สัตว์ทั้งหลายล้วนมีความเท่าเทียม
นโปเลียนและสโนว์บอลมักมีข้อโต้แย้งในการทำนโยบายต่างๆภายในฟาร์มเสมอ แต่ด้วยคำพูดของสโนว์บอลในการอธิบายนั้นทำให้พวกสัตว์เคลิบเคลิ้มทำให้พวกสัตว์จินตนาการเห็นภาพแอนมอล ฟาร์มได้ชัดเจน ซึ่งคะแนนเสียงย่อมเทไปทางสโนว์บอลแน่นอนอยู่แล้ว แต่แล้วนโปเลียนก็เข้ามาปฏิรูปแอนิมอล ฟาร์ม โดยขับไล่สโนว์บอลให้ออกไปจากฟาร์ม และเข้ามาเป็นผู้นำฟาร์มเสียเองพร้อมแต่งตั้งตัวเองเรียบร้อย
เมื่อเกิดเหตุการณ์อะไรที่แย่ๆภายในฟาร์ม จะโยนความผิดให้สโนว์บอลทั้งหมด พร้อมทั้งบอกสโนว์บอลนั้นสมคบคิดกับมนุษย์และหลอกลวงพวกสัตว์ทั้งหลาย และเริ่มมีการประหารชีวิตให้กับสัตว์ที่เกี่ยวข้องกับสโนว์บอล
อีกทั้งยังเริ่มเปลี่ยนแปลงกฎบัญญัติ 7 ประการเพื่อให้อำนวยกับตัวเอง เช่น เริ่มเข้าไปอยู่ในบ้านมนุษย์และนอนในเตียง แปลงกฎข้อ 4 เป็น จะต้องไม่มีสัตว์ตัวไหนนอนบนเตียงที่มีผ้าปู้ที่นอน หรือ ข้อ 5 เป็น พวกสัตว์จะต้องไม่ดื่มเครื่องดองของเมามาเกินไป แต่บรรดาสัตว์ในฟาร์มก็ทำอะไรไม่ได้เนื่องด้วยสมองที่เบาปัญญากว่าพวกหมู อีกทั้งถูกข่มขู่ด้วยหมาที่นโปเลียนเอามาเป็นการ์ด
อีกทั้งจากตอนแรกที่ตกลงกันไว้ว่าจะไม่ติดต่อค้าขายกับพวกมนุษย์นโปเลียนก็เริ่มติดต่อค้าคายกับพวกมนุษย์และโดนหลอกด้วยธนบัตรปลอมอีก และเรื่องก็เงียบไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น พวกสัตว์ในฟาร์มทำงานหนักเยี่ยงทาส แต่ทุกตัวนั้นหลงลืมไปแล้วว่าก่อนหน้าที่อยู่กับมนุษย์กับตอนนี้อันไหนลำบากกว่ากัน เพราะได้แต่คิดว่าการไม่มีมนุษย์มาคอยบ่งการนั้นย่อมดีกว่า อีกทั้งสควีลเลอร์จะมาคอยพูดย้ำอยู่เสมอว่า “พวกเจ้าคงไม่อยากให้พวกมนุษย์นั้นกลับมาใช่ไหมละ?” เสมอๆ
เวลาผ่านไปหลายปี ฤดูกาลผ่านมาแล้วก็ผ่านไป ทุกอย่างในฟาร์มเจริญรุ่งเรืองดี ทั้งยังมีระเบียบปฏิบัติที่ดีขึ้นกว่าเดิม มีการขยายพื้นที่ออกไปอีก จะด้วยเหตุผลประการใดก็ตาม แม้ฟาร์มจะเจริญรุ่งเรืองและร่ำรวยขึ้น แต่ไม่ได้ทำให้พวกสัตว์ในฟาร์มนั้นสุขสบายตามไปด้วย นอกจากพวกหมูกับสุนัขเท่านั้น สำหรับพวกสัตว์อื่นๆ ชีวิตของพวกมันเคยเป็นอย่างไรก็เป็นอยู่อย่างนั้น ยังคงหิวโหยเช่นเดิม ยังต้องทำงานหนักเหมือนเดิม
หลังจากนั้นไม่นานนโปเลียนได้เปิดฟาร์มให้บรรดาเจ้าของไร่เพื่อนบ้านเข้ามาเที่ยวชมฟาร์มแห่งนี้ ทุกคนถูกพาไปชมจนทั่วฟาร์มและต่างแสดงความชื่นชมในทุกสิ่งทุกอย่างที่ได้เห็น ตบท้ายด้วยการรับประทานอาหารค่ำกับนโปเลียน
สิ่งที่บรรดาสัตว์ในฟาร์มได้เห็นนั้น ทุกคนและทุกตัวต่างแสดงปฏิกิริยาเหมือนกันหมด เลื่อนสายตาไปจากหมูไปยังพวกมนุษย์ และจากมนุษย์ไปยังพวกหมู สุดท้ายแล้วเป็นไปไม่ได้เลยที่จะชี้ชัดว่า ตัวไหนคือหมูหรือคนไหนคือมนุษย์
อยากบอกว่าเนื้อเรื่องสนุก เพลินมากๆ เนื้อหาที่กาดเอามาลงเป็นแค่ส่วนหนึ่งเท่านั้น อยากให้ลองหามาอ่านกันดูนะ :)
กาดชอบตรงที่เจ้าหมูสควีลเลอร์พาแกะไปเล็บหญ้าที่เนินเขาแต่หล่อหลอมแกะให้เข้าใจ จาก “สี่ขาดี….สองขาเลว” เป็น “สี่ขาดี….สองขาดีกว่า” จากนั้นพวกแกะก็จะคอยพูดแต่ประโยคนี้อย่างเดียว “สี่ขาดี….สองขาดีกว่า” “สี่ขาดี….สองขาดีกว่า” “สี่ขาดี….สองขาดีกว่า”
